کارل مارکس و قشربندی اجتماعی

(در حاشیۀ آلودگی شدید هوای تهران و سایر کلان شهرها) به قلم: محمدباقر تاج الدین ✅آلودگی هوای تهران و سایر شهرهای بزرگ و صنعتی بدل به قصۀ پر غصه ای شده است که هر سال تکرار می شود اما دریغ از هرگونه اقدام عملی و مثبت در این زمینه. در اثر تشدید آلودگی هوا در این روزها حال بسیاری از شهروندان چندان خوب نیست و دچار انواع مشکلات جسمی و روانی شده اند و بسیاری از شهروندان به شدت از این وضع دشوار شکایت دارند. شاخص جهانی آلودگی عدد 217 را برای کلان شهر اصفهان و رنگ بنفش یعنی خیلی ناسالم، عدد 198 را برای برخی مناطق تهران مانند باقر شهرو رنگ بنفش یعنی خیلی ناسالم، عدد 160 را برای کلان شهر مشهد و رنگ قرمز یعنی ناسالم، عدد 157 را برای کلان شهر اهواز و رنگ قرمز یعنی ناسالم و عدد 149 را برای کلان شهر تبریز و رنگ قرمز یعنی ناسالم را نشان می دهد. در این میان شهری چون سمنان که هیچ گاه دچار آلودگی نشده بود اکنون دچار آلودگی شده به گونه ای که شاخص آلودگی در این شهر به عدد 130 رسیده است. عجیب تر این که شهری چون دماوند در استان تهران که شهری کاملاً کوهستانی است نیز آلودگی را تجربه می کند و شاخص آلودگی عدد 147 را برای این شهر نشان می دهد. ✳️ زیستن در هوای به شدت آلودۀ تهران و سایر کلان شهرها حق هیچ یک از شهروندان نیست و مصداق بارز بی عدالتی شهری است چرا که به دلیل فقدان سیاست ها و برنامه ریزی های دقیق شهری از یک سو و بی دانشی و بی عملی مدیران شهری از سوی دیگر شهروندان مجبور اَند این گونه هوای آلوده را تنفس کنند. این در حالی است که با استفاده از دانش های جدید و همچنین تکنولوژی های روزآمد می توان تاحد زیادی این آلودگی ها را کاهش داد اما تو گویی که فعلا چنین اراده و توانی در بین دست اندرک کارل مارکس و قشربندی اجتماعی...

ویژه کارل مارکس و قشربندی اجتماعی...

به قلم: دکتر علی ربیعیفساد یک پدیده تاریخی، دیرین و جهانی است. هرجا ذره‌ای از قدرت بدون کنترل مدنی باشد امکان شکل‌گیری فساد وجود دارد. فساد اخیر شکل گرفته پیرامون واردات چای با ارز ترجیحی، بار دیگر «فساد» را به یک گفتگوی اجتماعی نا‌امید کننده تبدیل کرد. چندین دهه است که به کار بردن اصطلاح "مبارزه با فساد"در ادبیات مسئولان دایما شنیده و تکرار می‌شود. یافته‌های مطالعات دیرینم در واکاوی گفتمان فساد، نشانگر آن است که عدم توفیق در مبارزه با فساد، ناشی از فهم ناقص از مساله است به نحوی که هدف و مراد مدیران ارشد، مبارزه با مفسد _آن هم بصورت مقطعی و سیاسی و نه مبارزه با پدیده فساد_ است. (نگاه کنید به عبارتهایی مانند «قطع دست مفسدین» و از این قبیل ادبیات رایج در بیانات مسئولان...) فساد هم همچون دیگر پدیده‌های اجتماعی است که اگر بدون نگاه علمی، شناخت از پدیده صرفا با رویکرد سیاسی به سراغش برویم پیچیده‌تر و لاینحل‌تر می‌شود. وقتی مبارزه با فساد، تک‌بعدی، سیاسی، جناحی و مقطعی شود مبارزه‌ای ناکارآمد و انحرافی شکل می‌گیرد. برنامه‌ریزی مبارزه با فساد، در چارچوب حقوقی، عادلانه، غیرهیجانی و درازمدت اثربخشی خواهد داشت. در این یادداشت به برخی علل نشانگان فساد و علل ساختاری شکل‌گیری آن پرداخته خواهد شد: در خصوص نشانگان فساد معتقدم:۱. تجمیع قدرت و فقدان پاسخگویی عامل ایجاد فساد و علامت وجود فساد در جامعه است. ۲. نظام‌هایی با دموکراسی صوری یا کشورهای در حال گذار بدون توسعه سیاسی خیلی بیشتر درگیر فساد می‌شوند. و در نقطه مقابل آن، درکشورهایی با دموکراسی پیشرفته فسادمحدود بوده ودرکشورهای استبدادی نوع دیگری از فساد را تجربه می‌کنند. در کشورهای استبدادی، معمولا فساد توسط یقه‌سفیدها و در سطح کارل مارکس و قشربندی اجتماعی...

کارل مارکس و قشربندی اجتماعی...

به قلم: علی ربیعی روز جهانی افراد دارای معلولیت فرصتی را برای گفتگو، دیده شدن، مسائل و یادآوری به همگان، از ساخت قدرت تا نهادهای اجتماعی و تک تک شهروندان را فراهم می‌سازد. افراد دارای معلولیت به یک معنا قربانیانی هستند که ناخواسته دچار مشکل شده‌اند. این افراد یا محصول فرایندهای طبیعی مانند مسایل ژنتیکی هستند و یا بر اثر فرایندهای اجتماعی همچون بلایای طبیعی، تصادف و یا جنگ دچار نقصان جسمانی شده‌اند. معتقدم بخشی از معلولیت‌ها ناشی از سیاست‌گذاری و برنامه‌ریزی‌های غلط مانند: سیاست‌های زیست محیطی، راهسازی، سلامت و رفاه است. نوع خشن معلولیت، معلولیت کارگرانی است که به دنبال کسب معاش در پای دستگاهها و یا در ساختمانهایی که سرپناه دیگران خواهد شد دچار معلولیت می‌شوند. بخشی از مسئله این افراد به فقدان فرهنگ مواجهه همزیستانه با افراد دارای معلولیت است. جامعه نیزبرای ایفای مسئولیت اجتماعی، انسانی و اخلاقی خود نیازمند بازنگری در روابط اجتماعی و فرهنگ سازی است. هرچند مسائل سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و روانی ایران امروز شرایطی را پدید آورده تا افراد، کمتر اینگونه مسایل را مورد توجه قرار دهند. با این وضع هر کدام به سهم خود باید در ایجاد زیستی قابل قبول برای افراد دارای معلولیت تلاش نماییم.به نحوی كه همگان وظيفه فراهم كردن شرايط مناسب براي حركت ديگران را بر خود لازم بدانند. آثار این اتفاق در آینده نه تنها در جنبه‌هاي رفتار اجتماعی بلكه در ساخت و سازهاي فضاي فيزيكي شهري هم بازتاب خواهد داشت. این یادداشت به تعدادی از مسائل معلولان و سیاست‌های مسئله آفرین خواهد پرداخت؛ ۱_ به طور کلی مبلمان شهری از تهران (به عنوان پایتخت) تا سایر شهرهای کشور با نگاه به نیازهای حرکتی معلولان طراحی و ساخته ن کارل مارکس و قشربندی اجتماعی...

به قلم: مصطفی ملکیان 1️⃣حق طلبی در برابر قدرت طلبی کارل مارکس و قشربندی اجتماعی...

تلخی های زلزله 21 آبان 1396به قلم: فیض الله پیری، روزنامه شرقشش سال از زلزله فاجعه‌بار 7.3 ریشتری 21 آبان سرپل ذهاب که 640 قربانی بر جای گذاشت، می گذرد. گذشت آن روزهای تلخ و کسی چه می‌داند که چگونه و چه سخت گذشت؛ مگر آسیب‌دیدگان یا انسان‌های دردمندی که با روح و جان‌شان این رنج آدمیت را حس کردند.یادآوری آن خاطرات برای بیشتر ساکنان استان کرمانشاه و به‌ویژه شهرهای غربی این استان شاید نمک‌پاشیدن بر زخم‌هایی کهنه باشد که فراموشی‌اش را بر بازکردن آن به‌مثابه بهبودی و تسکین برتری می‌دهند؛ رویدادی که تلخ‌ترین خاطرات و فاجعه‌ای است که عزیزترین‌ها را از آنها گرفت؛ اما آیا باید آن 21 آبان تلخ را فراموش کرد؟ نه! نباید و نمی‌شود؛ زیرا زلزله، فقط حادثه نبود؛ بلکه تجربه بود که باید از آن درس گرفت، تحولات همه‌جانبه اجتماعی، زیست‌محیطی، فرهنگی و اقتصادی بود که باید از آن درس گرفت و خالق صحنه‌های زیبای انسانی بود که باید آن را بازنمایی کرد. و البته خاطرات تلخ و شیرینی که خوب است به نسل آینده منتقل شود.نگارنده به‌عنوان داوطلب رسانه‌ای از ابتدا در متن تحولات این فاجعه بود و دست‌کم به مدت یک سال به این مناطق رفت‌و‌آمد منظم داشته و تقریبا تمام نقاط آسیب‌دیده، حتی مناطق روستایی را از نزدیک دیده و البته آسیب‌های روانی و فیزیکی را کاویده است. این یادداشت نیز صرفا نشانی از این نبایدها و نشایدهای فراموشی و بهانه‌ای است برای یادکردن از آنچه بر مردم گذشت و برچسب بر زخمی که تا ابد بر پیکره این سامان باقی است. نیز باید یادی باشد از آنان که جان باختند و اندوه‌شان تا ابد بر دل‌ها می‌ماند یا امدادگران و انسان‌های دردمندی که شبانه‌روزی به یاری هم‌وطنان آسیب‌دیده شتافتند و کرمانشاه را به کانون تجمعات و توجهات کارل مارکس و قشربندی اجتماعی...

به قلم: دکتر علی ربیعی کارل مارکس و قشربندی اجتماعی...